رئیس مرکز درمان و اختلالات اوتیسم با تأکید بر اینکه تاخیر در شروع رشد زبان در یک سالگی و بعد از آن، علامتی برای اوتیسم است، گفت:همچنین کودک مبتلا به این بیماری در دو سالگی به سمت فعالیت‌های انفرادی و تکراری می‌رود. برای تشخیص اوتیسم بهتر است کودکان را نزد روان شناسان و روانپزشکان اطفال ببریم، اما وجود یک یا دو علامت نباید موجب نگرانی خانواده ها شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، حمیدرضا پوراعتماد، با اشاره به اینکه بیماری اوتیسم نوعی اختلال رشد است که تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی را در فرد تحت تاثیر قرار می‌دهد ادامه داد: کودکان اوتیسمی به مداخلات و آموزش‌های زودهنگام نیاز دارند و اطلاعات علمی نشان می‌دهد اگر بیماری اوتیسم زود تشخیص داده و از دو سالگی آموزش‌های لازم آغاز شود، قابل بهبود است.
وی به تاثیر ژنتیک در بروز اوتیسم اشاره کرد و افزود: در گذشته اعتقاد داشتند تاثیر ژنتیک در اوتیسم 90 درصد است ولی امروزه می‌گویند که ژنتیک تا 32 درصد عامل ابتلا به این بیماری است. این آمار نشان می دهد که سهم عوامل اجتماعی در حال افزایش است.
پوراعتماد به قابلیت تشخیص بیماری اوتیسم از دوران شیرخوارگی اشاره کرد و گفت: اگر خانواده ها از دوران شیرخوارگی دقت کافی داشته باشند، اوتیسم قابل تشخیص است، به عنوان مثال اگر کودک نگاه نمی‌کند باید نگران شویم. همچنین لبخند معنادار کودک از سه ماهگی برای اطرافیان قابل درک است. بنابراین شیرخواری که کمتر به تحریک های اجتماعی پاسخ می‌دهد باید از این نظر مورد توجه قرار بگیرد.
وی که در یک برنامه رادیویی صحبت می‌کرد با ابراز امیدواری از پیشرفت های پزشکی در تشخیص زودهنگام اوتیسم تصریح کرد: بیماری اوتیسم از سال 77 ـ 78 مطرح شد. آن زمان بیماری کودکان در چهار و نیم یا پنج سالگی تشخیص داده می‌شد اما اکنون سن تشخیص اوتیسم 2.5 یا سه سالگی رسیده است. البته تشخیص بیماری در سنین پایین‌تر که شدت علائم ضعیف‌تر است ممکن است کمی دشوارتر باشد.
پوراعتماد با بیان اینکه خانواده ها باید نسبت به بی‌تفاوتی کودک در سنین پایین توجه داشته باشند اظهار کرد: کودک ممکن است نسبت به در آغوش کشیدن بی‌تفاوت باشد. همچنین درصورتی که کودک در سنین بالاتر با همسن و سالانش ارتباط ندارد و با ضعف مهارت‌های اجتماعی دست و پنجه نرم می کند باید مورد توجه قرار بگیرد.
رئیس مرکز درمان و اختلالات اوتیسم به علت افزایش موارد شیوع اوتیسم اشاره کرد و افزود: افزایش شیوع این بیماری ممکن است در موارد خفیف و آستانه‌ای به علت تشخیص بهتر آن باشد.
وی با اشاره به ارتباط صرع و اوتیسم در ادامه گفت: حدود 30 درصد موارد ابتلا به اوتیسم، بیماری صرع دارند. بیماری اوتیسم جزء بیماری‌های خاص نیست، چراکه شیوع اوتیسم بالا و بیماری شناخته شده‌ای است. همچنین از زمانیکه بیماری اوتیسم تعریف شد، سازمان بهزیستی کمک‌هایی ارائه کرده است. افراد مبتلا می‌توانند در سازمان بهزیستی ثبت نام کنند و از کمک‌های این سازمان که تنها بخشی از هزینه های درمان را پوشش می‌دهد بهره مند شوند.
پوراعتماد در پایان با اشاره به فرآیند درمان اوتیسم گفت: این بیماری درمان قطعی ندارد اما بخش اصلی درمان در اجتماع و از طریق رفع ضعف مهارت‌های اجتماعی اتفاق می افتد. همچنین به کمک دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی و دانشگاه امیرکبیر آموزش‌هایی در زمینه مهارت‌های اجتماعی ارائه می‌شود. در این زمینه کارگروه «پروانه ها» که صنایع دستی افراد اوتیسم را معرفی می‌کند تشکیل شده است. کارگروه «آوای پروانه‌ها» نیز به فعالیت همنوایی و آواز کودکان متبلا به اوتیسم می پردازد.
